Robert Fritz plaatst in "De weg van de minste weerstand" steeds creativiteit en probleemoplossing tegenover elkaar. Hij stelt dat probleemoplossing zich tegen ons keert. Een probleemoplossende houding staat creativiteit in de weg.
Ons is geleerd over situaties die niet deugen voor het bereiken van datgene waarnaar we streven, na te denken als over problemen. Zodra we ze als problemen zien zullen we proberen ze op te lossen. Wie een probleem oplost spant zich in een of ander te doen verdwijnen: het probleem. Wie creëert spant zich in een of ander te doen ontstaan: het gecreëerde. Het is duidelijk dat de intenties van beide vormen van handelen elkaars tegendeel zijn.
Mijn gedachten dwaalden af naar fenomenen als risicomanagement en risicogestuurd projectmanagement. Wie zich richt op risico's, die richt zich op (potentiële) problemen. Projecten zijn echter bij uitstek gericht op het creëren van iets nieuws. Analoog aan het citaat van Fritz dat boven dit artikel staat kan je stellen dat wie grote hoeveelheden energie richt op risico's gemakkelijk gefixeerd kan raken op die risico's. En die fixatie staat creatie van het projectresultaat in de weg!
Het wegnemen van risico’s is en blijft een reactieve activiteit. Creativiteit, gerichtheid op het projectresultaat, het einddoel, dat vraagt om echt proactief handelen.
Ook de volgende tekst kan zo over risicomanagement gaan.
De probleemoplossers komen met ingewikkelde programma's om het probleem te definiëren, dragen alternatieve oplossingen aan en passen de beste oplossing toe. Indien deze procedure slaagt, kun je er wellicht het probleem mee elimineren. Wat je dan bereikt hebt is de afwezigheid van het probleem dat je oplost. Wat je niet bereikt hebt is aanwezigheid van een resultaat dat je wilt scheppen.
Zo gesteld draagt risicomanagement niet bij aan het projectresultaat. Ik zie overal dat risicomanagement is doorgeschoten in populariteit. Er wordt veel teveel aandacht aan risico's besteed. Een benutting van tijd die niet aan creatie kan worden besteed!
Ik laat ter afsluiting Fritz nog eenmaal aan het woord.
Creëren is iets totaal anders dan reageren of responderen op de omstandigheden waarin je je bevindt. Het creatieproces wordt niet op gang gebracht door de omstandigheden waarin je verkeert, maar door de creatie zelf.
Genoeg ‘food for thought’, zo alles bij elkaar.
Citaten uit “De weg van de minste weerstand".
Boekbespreking “De weg van de minste weerstand".
“De weg van de minste weerstand" bij bol.com
