Ik heb het niet zo op overmatige controle binnen organisaties. Voor trouwe bezoekers van deze site zal dat geen verrassing zijn. In een lang artikel op managementsite.nl (volg deze link) belicht Wouter Hart dit onderwerp op heldere wijze.
Hart noemt alle regels, procedures en dergelijke "hulpstructuren". Ze helpen ons bepaalde dingen te beheersen. Hulpstructuren zijn op zich mooie dingen, ze helpen ons om bepaalde zaken niet over het hoofd te zien. Hulpstructuren, zoals een elektronische agenda en apps om acties bij te houden vormen een welkome ondersteuning voor ons dagelijks werk. Maar, ze hebben ook een tegeneffect. Wat je aan een hulpstructuur toevertrouwd hoef je niet per se meer zelf te onthouden. Hulpstructuren deactiveren bij mensen het onthouden en de aandacht voor zaken waar voorheen wel aandacht voor was. De hulpstructuur neemt de activiteit als het ware over. Hart zegt het als volgt:
“Maar hoe mooi ik systemen en hulpstructuren ook vind, ik moet niet blind worden voor het feit dat ze óók iets deactiveren. Met een abstracte zin zou je kunnen zeggen dat: ieder systeem en iedere steunstructuur de eigenschap in de mens waarvoor ze een vervanging zijn als het ware in slaap sust.”
Hij waarschuwt. Door veel teveel hulpstructuren in te regelen hebben we de wakkerheid in organisaties doen verdwijnen. Een neveneffect dat ernstige gevolgen kan hebben. Ernstiger dan de problemen die men oorspronkelijk met de hulpstructuur probeerde te voorkomen!
Kortom het is tijd om de wakkerheid weer te reactiveren. En dat betekent: deactiveren van een hoop hulpstructuren. Zeker als die hulpstructuren alleen op meetbare zaken zijn gericht.
Citaat uit: Wouter Hart, Verdraaide Zelforganisaties.'Longread' over zelforganiserende teams. Op zoek naar het echte verhaal!, https://www.managementsite.nl/zelforganiserende-teams-verdraaide-zelforganisaties?loggedin=true, februari 2016
