De vaardigheden die iemand zich in zijn leven tot dan toe eigen heeft gemaakt, passen niet allemaal bij iedere organisatie waar iemand in terecht kan komen. Die vaardigheden moet hij dus soms afleren. Als hier heel sterk op wordt gelet en getraind, dan ontstaat een vorm van totalitarisme. Dan kan de ‘onttraining’ zo ver gaan dat mensen een groot deel van hun individualiteit verliezen. De aanpassing kan zelfs zo ver gaan dat mensen zich sterk afhankelijk gaan opstellen, dat ze afgestompt raken en emotiearm en initiatiefloos worden.
Soms zie je (om maar eens een voorbeeld te noemen: in parlementaire enquêtes) dat medewerkers wordt verweten dat ze niet aan de bel hebben getrokken over bepaalde misstanden, dat ze klakkeloos de regels hebben gevolgd en dat ze niet hebben ingegrepen. Gemakshalve wordt dan vergeten dat ze getraind zijn om zo te handelen. Ze worden geacht zich te conformeren aan datgene wat “normaal” is. De non-conformisten komen meestal niet hogerop in organisaties, als ze überhaupt al een (vaste) betrekking krijgen. Organisaties eisen loyaliteit van hun medewerkers en de verwachtingen daarover gaan soms heel ver!
Dat medewerkers vervolgens doen wat er van hen wordt verwacht en dat ze zich gedeisd houden, dat kan je hen moeilijk verwijten.
Citaat uit “Betekenisvolle samenleving”.
“Betekenisvolle samenleving” bij bol.com en bij managementboek.nl
