|
Home Aanbevolen:
|
ActueelWaar communisme en kapitalisme elkaar ontmoetenBij de val van EnronMoet een bepaalde prestatie verbeterd worden? Maak hem meetbaar. Doe een nulmeting, stel eisen en meet de prestatie voortdurend. Reken maar dat de prestatie verbeterd. De neiging om “je best te doen”, te laten zien dat je “je best doet” of zelfs de neiging tot mooi weer spelen, het is allemaal heel menselijk. Door prestaties meetbaar te maken neigen mensen ernaar de score te verbeteren. Hun score. Mensen willen scoren, echt of virtueel, maak je iets meetbaar dan zal vrijwel een ieder streven naar verbetering van diens score. Een tweede aspect dat daarin meespeelt is dat aandacht wordt beloond. Met het meetbaar maken van prestaties geef je aandacht. Die aandacht wordt beloond. Beloning in de vorm van goed presteren. In dit artikel behandel ik twee tegenpolen. En de effecten die prestatienormen daar hadden. Eerst behandel ik de centrale optimalisatiepoging van de USSR, waarin uiteindelijk alles vastloopt. Daarna komt het ongebreidelde suboptimaliseren in de USA aan de orde dat kan leiden tot kolossale erupties van afzonderlijke vulkanen. De USSRWe moesten er indertijd maar wat hard om lachen in het
vrije Westen. Die pocherige berichten in de Pravda. Weer werd een
productiecijfer verbeterd, bijvoorbeeld voor de cijfers over de graanoogst. De
Pravda loog niet, zij was de waarheid. De waarheid van de USSR. Zij loog ook
niet, want de productiecijfers van de Sovjetunie waren een accumulatie van
cijfers van duizenden kolchozen, districten en weet ik wat meer. Opgeteld
leverde dat astronomische productiecijfers op. Maar de Sovjetunie moest wel
graan invoeren. Anders was er honger. Hoe kon dat? In de Sovjetunie werd de “vraag” in de markt volkomen centraal vastgesteld. Het aanbod moest daarop worden afgestemd. Het communisme met zijn centraal geleide economie was een droom van een verspillingloze wereld. Een mooi ideaal. Het werkt alleen niet. Alles loopt vast in bureaucratie, corruptie en bedrog. De USAIn de Verenigde Staten is de economie volledig
geliberaliseerd. Als ieder naar zijn eigen optimum streeft is dat het beste voor
allen. Dat is het achterliggende adagium. SlotDe USSR bestaat niet meer, Enron ook vrijwel niet meer. Waar ontmoeten communisme en kapitalisme elkaar. In het opleggen van overspannen verwachtingen. Op de afrekening die plaats vindt als de verwachting niet wordt gehaald. En, als afgeleide daarvan, in de leugenachtigheid waarmee een schone schijn wordt opgehouden. Maak het inkomen van uw topmanagers afhankelijk van de
winst en de winst zal stijgen. Dat wil iedereen, dus daar is niets mis mee. Al
eerder beschreef ik het gegeven dat winst nauwelijks eerlijk te relateren valt
aan positieve prestaties van het management.[ii]
Beoordeling van het management op dat punt is zeer discutabel. Enron toont aan hoe gevaarlijk dat is. Bergschenhoek, 28 januari 2002[i] Bronnen, o.a.: Chavannes, M., ´Enormiteit trucs Enron blijft verbazen´, NRC Handelsblad, 17 januari 2002 & Chavannes, M., ´Casino-kapitalisme´, NRC Handelsblad, 26 januari 2002 [ii] Markensteijn P.H., Legitimiteit, beoordelingsmaatstaf van medewerkers, juli 2001 |
dat kan via: Peter
blogt ook of via: of: Leiderschap Projectmanagementsite Index Bouwen
|
Copyright © 2001- 2015 Peter Markensteijn. Alle
rechten voorbehouden/All rights reserved. |