Appreciative Inquiry is een veel aangehaald boek. Reden om het zelf maar eens te lezen.
Het proces van appreciative inquiry draait om een viertal fasen:
- Discover;
- Dream;
- Design;
- Destiny.
Tijdens de fase Discovery worden alle stakeholders betrokken om het beste van een organisatie in het heden en uit het verleden boven tafel te krijgen. Tijdens de Dream-fase wordt een visie gecreëerd over wat de organisatie voor de wereld kan betekenen. In de Design-fase worden voorstellen voor een ideale organisatie uitgedacht. De Destiny-fase draait om het versterken van de “affirmative capability” van de organisatie om blijvende positieve verandering te borgen.
Appreciative Inquiry wijkt nadrukkelijk af van Problem Solving. Dat laatste is nog steeds de meest gebezigde manier waarop organisaties hun functioneren hopen te verbeteren. Problem Solving gaat uit van het oplossen van problemen, waar Appreciative Inquiry juist uitgaat van de sterke punten van een organisatie. Vanuit de eigen kracht wordt bedacht wat er zou kunnen, wat er mogelijk is en er wordt toegewerkt naar wat gewenst is. Appreciative Inquiry werkt altijd vanuit het positieve.
Het snijdt hout. Te vaak gaat alle aandacht naar datgene wat fout gaat, terwijl sterke punten op eigen kracht geacht worden te functioneren. Problem solving is langzaam, leidt tot terugkijken, leidt zelden tot nieuwe visies en genereert heel veel tegenstand. Iedereen schiet in de verdediging. Apprecitative Inquiry waardeert juist wat goed is en was en haakt daar op in. Dat dit meer energie genereert is eigenlijk heel logisch.
Het boek belooft meer, er wordt vrijheid gecreëerd! De vrijheid om in relaties erkend te worden, de vrijheid om bij te dragen, de vrijheid om actief te handelen, de vrijheid gehoord te worden, de vrijheid om in gemeenschappelijkheid te dromen en de vrijheid om positief te zijn. Het doet mij wat gekunsteld aan. Althans, de formulering doet gekunsteld aan. Dat het veel positiefs brengt, daar geloof ik wel in.
De auteurs onderkennen de volgende achterliggende principes:
- The constructionist principle. Kennis is verweven met de bestemming van organisaties, om verandering te brengen moeten organisaties als levende systemen worden opgevat;
- The Simultaneity Principle. Onderzoek en verandering gaan gelijk op, het zijn geen in tijd gescheiden zaken;
- The Poetic Principle. Leren en inspiratie zijn uit allerlei hoeken en tijden te halen;
- The Anticipatory Principle. Ons positieve beeld van de toekomst leidt onze positieve acties;
- The Positive Principle. Het werken vanuit positieve vragen.
Het gedachtegoed uit dit boek zou veel breder verspreid moeten raken. Ik kan lezing dan ook aanbevelen. Veel mensen blijven hangen in negativiteit, in ”reaguren”, in griepen en in slachtofferschap. Dat leidt allemaal tot niets. Het zijn allemaal dingen die hooguit bijdragen aan een negatieve spiraal. Vanuit een positievere insteek is veel meer te bereiken. Kan je die slag maken, van negativisme naar positivisme (wat zeker niet gelijkstaat aan naïviteit, zoals negatief ingestelde mensen al snel zullen beweren) dan kan je veel meer bereiken!
Ik besluit graag met een citaat uit het boek.
"One aspect differentiating Appreciative Inquiry from other visioning or planning methodologies is that images of the future emerge out of grounded examples from an organization’s positive past. Good news stories are used to craft possibility propositions that bridge the best of what is with collective aspiration of what might be."
