Gary Hamel gebruikt zijn eigen plek en houding in de kerk waarbinnen hij “actief” is om ons de effecten van louter “dienen” duidelijk te maken. Die kerk werd vanaf de kansel top-down geleid. De kerkleiding bepaalde wat er moest en mocht gebeuren. Ruimte voor eigen initiatief was er niet. Het effect op Hamel was een afwachtende. Ook toen het met die kerkgemeenschap slechter ging. Hamel onderkent dat er bij hemzelf sprake was van lethargie. Hij beseft dat het geen excuus is, “maar het is moeilijk ergens warm voor te lopen als er weinig ruimte is voor eigen initiatief”.
Zo gaat het in veel organisaties. Individuele initiatieven worden doodgeslagen omdat mensen in hun rol eigenlijk alleen mogen uitvoeren wat er van hogerhand bevolen wordt.
“We werden nooit gevraagd om te leiden, alleen om te ‘dienen’.”
Citaten uit “Wat er nu toe doet”.
