McGregor stelt in “The Human Side of Enterprise” dat er geen algemene persoonlijkheidskenmerken zijn die iemand tot leider maken. Leiderschap vraagt in verschillende omstandigheden om verschillende eigenschappen. Ook uit onderzoek kwamen (in 1960) geen universele kwalificaties voor leiderschap naar voren. Leiderschap is geen eigenschap van een individu, maar een complexe relatie tussen de karakteristieken van de leider, de eigenschappen van de volgers en de organisatie en het sociale, economische en politieke klimaat.
Research findings to date suggest, then, that it is more fruitful to consider leadership as a relationship between the leader and the situation than as a universal pattern of characteristics possessed by certain people. The differences in requirements for successful leadership in different situations are more striking than the similarities.
Mensen allemaal dezelfde kant op zien te ontwikkelen is daarom voor McGregor geen optie.
In fact, one of the important lessons from research and experience in this field is that the attempt to train supervisors to adopt a single leadership "style" yields poorer results than encouraging them to create the essential conditions in their individual ways and with due regard for their own particular situations.
McGregor pleit daarom om een heterogene groep mensen verder te ontwikkelen, deze mensen daarin hun eigen unieke potentie te laten ontwikkelen, om uit deze groep later mensen te kunnen selecteren om specifieke, maar nu nog onvoorspelbare, behoeften te vervullen.
McGregor noemt zijn ideeën over ‘management development’ een agrarische benadering. Deze zet hij tegenover de fabrieksmatige benadering.
This is why the "agricultural" approach to management development is preferable to the "manufacturing" approach. The latter leads, among other things, to the unrealistic expectation that we can create and develop managers in the classroom.
Nog altijd interessante inzichten!
Citaten uit “The Human Side of Enterprise”
