|
Home Aanbevolen:
|
ManagementLerende organisaties'... mensen leren wat ze moeten leren, niet wat iemand anders denkt dat ze moeten leren.' Peter Senge[i] Swieringa en Wierdsma[ii] onderscheiden drie fundamentele ontwikkelingen die nopen tot blijvend leren:
Volgens De Geus[iii] zal snelheid van leren steeds meer het 'ultimate competitive weapon' in de slag om de markt vormen. Naast de redenen die Pettigrew & Whipp (zie tekst over Verandering) aanvoeren genoeg motivatie om het bereiken van een 'lerende organisatie' na te streven. Swieringa en Wierdsma onderscheiden drie vormen van leren. Elke leerslag vindt plaats in een bepaald domein en verschilt van aard. Dit is de navolgende figuur vastgelegd.
Figuur: collectief leren volgens Swieringa en Wierdsma Lerende organisaties onderscheiden zich volgens de auteurs van andere organisaties: 'Het betreft daarbij vrijwel steeds bedrijven met complexe en steeds veranderende werkprocessen die een hoge mate van scholing en professionaliteit eisen.' Als kenmerken van de lerende organisaties geven zij het volgende overzicht. Strategie: continue ontwikkeling
Structuur: organische netwerken
Cultuur: taak-cultuur
Systemen: ondersteunend
Leren vindt plaats wanneer de huidige situatie niet meer overeenkomt met de gewenste. 'In een lerende organisatie vindt verandering plaats via het trekkersmodel: hoewel we nog niet precies weten waar we naar toe gaan, en al helemaal niet waar we uit zullen komen, kiezen we een richting en gaan alvast op stap.' (Swieringa & Wierdsma) Voor het volgen van het trekkersmodel geven de auteurs drie argumenten:
De Leeuw[iv] ondersteunt het voorgaande met de volgende uitspraak: 'Het is duidelijk dat leren als bijzondere vorm van metabesturing veel voordelen heeft bij principiële onzekerheden omdat de inzichten zich kunnen aanpassen.' Hamel & Prahalad[v] schrijven dat het creëren van een lerende organisatie niet voldoende is Even belangrijk is het creëren van een verlerende organisatie. 'De leercurve kennen we allemaal, maar hoe zit het met de 'verleercurve' - het tempo waarin een bedrijf die gewoontes kan afleren die een toekomstig succes in de weg staan? Hoe succesvoller een bedrijf in het verleden geweest is, des te vlakker zijn vergeetcurve.' [i]
Senge,
P.M., De vijfde discipline. De kunst
en praktijk van de lerende organisatie, Scriptum Management, 1992 Senge, P.M., De vijfde discipline Dit boek op Managementboek.nl en op bol.com
Swieringa, J. & A.F.M. Wierdsma, Lerend organiseren Dit boek op Managementboek.nl en op bol.com
Hamel, G. & C.K. Prahalad, De strijd om de toekomst |
dat kan via: Peter
blogt ook of via: of: Leiderschap Projectmanagementsite Index Bouwen
|
Copyright © 2001- 2015 Peter Markensteijn. Alle
rechten voorbehouden/All rights reserved. |