Berthold Gunster wijst er in “Huh?!: de techniek van het omdenken” op dat het streven naar het verwijderen van willekeur en onzekerheid en het pogen om voorspelbaarheid en stabiliteit te creëren meestal meer kwaad dan goed doet. Wat hieruit voorkomt is fragiliteit. Het systeem is zeer gevoelig voor verstoringen, kan deze verstoringen niet verwerken. Alles met als gevolg dat het systeem minder vitaal wordt of zelfs wegkwijnt.
Om het in een metafoor samen te vatten: een bos dat netjes is opgeruimd, waarbij alle dode bomen en taken Keurig verwijderd zijn, gaat in kwaliteit achteruit, terwijl een bos dat aan zichzelf wordt overgelaten, zijn antifragiliteit kan laten zien. Alles wat dood is genereert nieuw leven. De natuur is juist gebaat bij tegenslag, wanorde en onvoorziene gebeurtenissen. Orde, regelmaat en stabiliteit werken daarentegen meestal ontregelend, contraproductief.
Mooi gezegd!
En het kan niet genoeg gezegd worden. Het is voor velen moeilijk om dit te begrijpen. Laat staan dat zij ernaar gaan handelen.
