Deal & Kennedy kennen in hun “Corporate Cultures" organisatiecultuur een “functie” toe. Namelijk het wegnemen van onzekerheid.
Yet strong culture companies remove a great degree of that uncertainty because they provide structure and standards and a value system in which to operate.
Ook het volgende wat verwarrende citaat geeft daar uiting aan.
The stronger the culture, the harder it is to change. Culture causes organizational inertia; it’s the brake that resists change because this is precisely what culture should do - protect the organization form willy-nilly responses to fads and short - term fluctuations.
Oké, dus organisatiecultuur moet onzekerheden wegnemen. Het moet de organisatie beschermen tegen kleine veranderingen. Een sterke cultuur borgt dat, volgens de auteurs. Tegelijkertijd zorgt die sterke cultuur voor stilstand. Voor een overmaat aan stabiliteit, waardoor de organisatie moeilijk verandert.
If the old culture has supported people well for years they will be reluctant to abandon it to embrace a new one.
Juist! Of: niet juist! Want de “functie” van organisatiecultuur wel om onzekerheid weg te nemen? Zo ja, dan is een cultuur die juist het adaptatie- en verandervermogen bewerkstelligt onmogelijk. Of het is, op zijn minst, een contradictio in terminis.
Heeft organisatiecultuur wel een functie? Kan het een functie hebben? Als organisatiecultuur een emergent verschijnsel is en niet direct veranderbaar (lees: “Is cultuurverandering makkelijk?”), heeft het dan wel zin om over de functie van organisatiecultuur te spreken?
Ik betwijfel het.
Citaten uit “Corporate Cultures"
