Het primaat van de lijn leidt tot reactiviteit, onontkoombaar. De lijn wil bij iedere afwijking van het gebruikelijke in kunnen grijpen. Ik noem dit het "Cybernetisch sturingsprincipe". Sturen op afwijkingen. Maar als je op afwijkingen stuurt, dan heeft de afwijking zich al voorgedaan. En als de lijn dan in actie moet komen, dan duurt het altijd langer dan wanneer een medewerker met mandaat gelijk had kunnen handelen. Het cybernetisch sturingsprincipe is bovendien zeer onbevredigend. Iedereen die auto rijdt beseft dat hij niet pas gaat bijsturen als hij een afwijking constateert, nee, hij beweegt het stuur om de bocht te nemen. Proactief sturen is sturen voordat de afwijking optreedt, voorkomen dat de afwijking optreedt. En dat kan alleen als degene die het stuurwiel in handen heeft zelf kan sturen.
Het primaat volledig bij de lijn leggen is slecht.
Delegeren is de enige oplossing.
Management is niet op zichzelf fout. Beslissingsbevoegdheid alleen bij de lijn leggen wel.
Dit blog is eerder op mijn oude blog geplaatst
