Ik schreef hier al vaker over holacracy (lees: “Holacracy en ik”). Ook bij holacracy is er geen sprake van machtstoekenning omdat de macht, of liever gezegd: het leiderschap, is gedistribueerd. Iedereen heeft binnen de aan hem toegekende rollen zelf zeggenschap.

Er worden ook niet zozeer taken gedelegeerd, maar vooral bevoegdheden die behoren bij de “accountabilities” die aan een rol zijn toegekend. De meest vergaande delegatie van bevoegdheid bij holacracy schuilt in het principe dat alles mag, tenzij het expliciet verboden is.

 

Citaten uit “Wat er nu toe doet”.

Boekbespreking “Wat er nu toe doet