En zo gaat het ook in de werkomgeving. Zo wordt een organisatiecultuur overgedragen en bestendigd. Gelijken (‘peers’, collega’s) bepalen ook daar hoe jouw contextafhankelijke sociale gedrag “hoort” te zijn. Werk lijkt wat dat betreft op het bovengenoemde kinderspel. Om in een organisatie geaccepteerd te worden, om goed te kunnen functioneren moet je het spel van de organisatie spelen. Wie daar teveel van afwijkt, die speelt vals. Die wordt genegeerd, uitgestoten, gestraft. Ofwel: hij wordt niet opgenomen in de groep of zelfs gepest, heeft het niet naar zijn zin, gaat balend naar zijn werk, krijgt minder snel een promotie, wordt op een zijspoor gezet of wordt ontslagen.
Dat is het zelfversterkende effect van cultuur. Het “juiste” gedrag wordt door gelijken doorgegeven en braaf overgenomen door de nieuweling. Tenminste als hij deel van die cultuur uit wil maken. Iedereen heeft daarin uiteraard een keuze. Wie zich niet wenst aan te passen rest een onbevredigende, nare werksituatie of een andere keuze, namelijk: vertrekken.
Citaten uit “Behave” van Robert Sapolsky
