Al vaker heb ik geconstateerd dat veel bedrijven mensen selecteren die vooral op eigen belang uit zijn. Of die door hun beloningssysteem mensen aanmoedigen hun eigen belang na te streven.
Uiteindelijk leidt dit altijd tot slechtere resultaten dan op voorhand mogelijk waren. Wie volledig voor zijn eigen belang gaat wil altijd winnen. Als je wint wordt je eigenbelang immers optimaal bedient. Wie wil winnen doet dat ten koste van een ander. Hij richt zijn aandacht volledig op zijn eigen positie. Hoe kan hij winnen, hoe kan hij zijn positie versterken of die van de tegenstander verzwakken. Hij richt zich op win-verlies.
Een beter resultaat is een resultaat waarbij niet één partij er beter van wordt ten koste van een ander, maar waar beide partijen er beter van worden. Dat heet dan win-win.
Wie naar win-win streeft is wijzer bezig. Bij win-verlies kun je alles winnen, maar je verspeelt de relatie. De ander zal jou ooit terug willen pakken. Bij win-win versterk je de relatie, je bouwt krediet en wisselgeld op waar je later op terug kunt vallen.
Win-win bereik je door goed naar een ander te luisteren, door te weten te komen wat voor een ander belangrijk is. Je kan dan zoeken naar doelvervlechting. Naar een resultaat waarbij één plus één meer is dan twee. Door het belang van de ander te kennen, kun je het ook behartigen en behartig je op de langere termijn ook je eigenbelang.
Globaal kun je stellen dat wie alleen oog heeft voor zijn eigenbelang, dat op lange termijn schaadt. Wie rekening houdt met de belangen van anderen behartigt uiteindelijk zijn eigen belang het beste, maar dan wel op de lange termijn.
Dit blog is eerder op mijn oude blog geplaatst
