Projectmanagementhandboeken vragen nogal wat documentatie van de projectmanager. Er moet van alles worden vastgelegd. En er wordt voor heel veel aspecten aandacht gevraagd. Wie wat langer meedraait, die weet dat al die elementen niet zonder meer tot succes leiden, ook al willen sommige promotors van de methode dat ons vaak wel laten geloven. Zo van: als je dit nou maar allemaal doet, dan komt het wel goed.
Het probleem is dat zich bij vrijwel ieder project onverwachte zaken voordoen. Dingen die van niemand aandacht kregen of die zelfs onbekend waren en die, als ze al bekend waren, weinig aandacht zouden hebben gekregen, blijken achteraf tot grote problemen te hebben geleid. De standaard managersreflex is om zo’n onderwerp dan ook weer in checklists, e.d op te nemen. Dat lijkt mij vrij onzinnig, want hetzelfde detail hoeft bij een volgende project helemaal niet tot problemen te leiden.
En trouwens, in een volgend project zijn het weer andere ogenschijnlijk onbelangrijke details die achteraf tot problemen leiden.
Citaat uit “The Hidden Half”.
Boekbespreking “The Hidden Half”
