“Durf te leiden” is een lezenswaardig boek. Veel van wat er in geschreven staat is behartigenswaardig. Over het wetenschappelijk gehalte heb ik echter regelmatig mijn twijfels. Zo stelde Brown in een onderzoek een vraag over leiderschap en wat nodig is voor toekomstige leiders in de veranderende wereld aan “senior leidinggevenden”. Dat lijkt misschien logisch, want die zouden er verstand van moeten hebben, toch? Maar, is dat wel zo? Juist die leidinggevenden zijn opgegroeid in de wereld van hiervoor met de toen geldende paradigma’s en de opleidingen die toen juist werden geacht. Zijn dat dan degenen die het beste weten wat er moet veranderen? Ik betwijfel het.
Verderop wordt gemeld dat instrumenten die werden ontwikkeld, werden getest op MBA- en EMBA-studenten. Ook weer twijfelachtig in mijn ogen. Want op dat soort opleidingen wordt juist ook nog veel volgens oude paradigma’s en met oudere gezichtspunten gewerkt.
Zijn juist die studenten dan ook al niet teveel besmet met het bestaande om rake typeringen over leidinggevenden voor de toekomst te kunnen geven? En hebben ze wel voldoende ervaring om de vraag te kunnen beantwoorden?
Zoals gezegd, “Durf te leiden” is lezenswaardig en Brown beweert er geen foute dingen in. Zij is professor en doet onderzoek. Maar, iets onderbouwen met het hebben van een professoraat is een redenering op basis van autoriteit en dat is een bekende drogreden. Ook het feit dat er onderzoek wordt verricht aan een universiteit is nog geen reden om er bij voorbaat van uit te gaan dat dit onderzoek voldoet aan de wetenschappelijke vereisten. En omdat niet wordt onderbouwd waarom respectievelijk is gekozen voor het interviewen van senior leidinggevenden en van (E)MBA-studenten voedt dit mijn twijfel over het wetenschappelijk gehalte van het onderzoek waarop Brown haar ideeën bouwt.
Citaten uit “Durf te leiden”.
