Robert Fritz stelt dat we in het leven "de dingen volgens formules doen." Als we de formules kennen, dan weten we steeds wat we moeten doen. In het (project)management zien we dit terug in het geloof in de talloze procedures waarmee organisaties overspoeld worden. Het nadeel van dergelijke formules is dat ze alleen werken in situatie die "voorspelbaar en bekend zijn."
Fritz stelt dan ook: "Premature aandacht voor het proces zal je effectiviteit beperken en remmen."
'Best practices' zijn vormen van formules, zoals hiervoor genoemd. 'Best practices' bereiden je voor op het bekende en het voorspelbare. Dat geeft, ik zal eerlijk zijn, aan dat er een legitiem toepassingsgebied is voor sommige 'best practices'.
Ieder project (om het daar nu verder maar even bij te houden) kent een aantal overeenkomsten, maar slechts op een zeer globaal niveau. Op dat zeer globale niveau, daar werken de 'best practices'. Onder dat niveau beginnen de verschillen tussen de projecten. Te gedetailleerde formules ('best practices') hebben geen meerwaarde meer en belemmeren het functioneren van taakvolwassen projectleiders en projectteamleden.
Citaten uit het "De weg van de minste weerstand".
