Tijdens het IPMA-congres dit jaar (2018) kon je Joost Kerkhofs horen zeggen dat eigenaarschap en pro-activiteit geen gedrag zijn, want je kan het niet nadoen. Inderdaad.
Het klonk zo simpel en vanzelfsprekend, maar het zette mij wel aan het denken. Ik moest aan cultuurverandering denken. Heeft u bij een organisatie ook weleens posters aan alle wanden zien hangen? Met allemaal mooie kreten er op over wat er van de nieuwe cultuur verwacht wordt? En wat stond er op? Zelden concreet gedrag in mijn herinnering. Vooral begrippen als, inderdaad, eigenaarschap en pro-activiteit. Zaken de je dus niet kan nadoen, maar ook niet voordoen. Ze geven weinig houvast. Voor een medewerker is het lastig hier invulling aan te geven. En voor de managers? Daarvoor geldt hetzelfde. Dus de medewerkers weten niet, wat er van hen wordt verwacht. En de leidinggevenden weten het ook niet waardoor de kans levensgroot is dat ze gedrag blijven hanteren dat helemaal niet past bij de gewenste cultuur. En gedrag van leidinggevenden dat wordt altijd nagevolgd! Met alle gevolgen van dien.
Dus: als je iets wilt, wees daar dan concreet in! Maak het zo concreet dat iedereen het kan nadoen. Of je het nou cultuurverandering noemt of niet. Maar dat laatste is een andere discussie.
