Deming stond niet achter de PDCA-cirkel. Toch wordt zijn naam er aan verbonden. Lees: “Deming (re)visited”.
Tuckman heeft nooit universele toepasbaarheid aan zijn model toegekend, hij presenteerde het als een kader voor onderzoek. Hij heeft nooit beweerd dat je alle fasen van zijn model moet doorlopen om tot succesvolle teams te komen. Toch wordt zijn naam steeds verbonden aan het universele en gebiedende karakter. Lees: “Tuckmans “forming, storming, …”.
Ooit, lang geleden (vorige eeuw), kreeg ik les over “Zindelijk denken”. Een van de lessen? Een redenering op basis van autoriteit is een drogreden. Het gebruik van namen van beroemdheden geeft een schijn van waarde aan ideeën. Misschien worden de namen van Deming en (in mindere mate) Tuckman daarom wel gebruikt.
Maar, waardoor zijn Deming en Tuckman beroemd? Door hun modellen. In die zin is het gebruik van hun naam met de verspreiding van de modellen een garantie voor beroemdheid. Door die beroemdheid geeft hun naam de schijn van waarde aan de modellen en dat draagt weer bij aan hun beroemdheid.
Maar, het blijft namedropping. Om aan de gebruikte ideeën gewichtigheid te verlenen.
En zo worden namen van mensen aan ideeën verbonden waar ze weinig mee te maken hebben. Een nieuwe werkelijkheid ontstaat.
