In “Toyota Kata” schetst Rother de nadelen van het gebruik van indicatoren. Ik heb er op deze site al vaak over geschreven, maar Rother zet een aantal nadelen zo keurig op een rijtje dat ik ze hier graag (nog eens) aanhaal.
- Details
- Hits: 766
Maakbaarheidgeloof is naïef.
De toekomst voorzien is grotendeels onmogelijk.
- Details
- Hits: 1041
Er gebeurt iets schokkends in de wereld en, ja hoor, binnen de kortste keren zie je her en der de complottheorieën verschijnen. Internet en vooral de sociale media biedt aan iedereen een platform om direct verdenkingen de wereld in te slingeren. Afhankelijk van het kamp waar ze zelf deel van uitmaken weten ze gelijk wie er achter zit, de Russen, de Chinezen, de Amerikanen, de Arabieren, Israël, noem maar op.
- Details
- Hits: 718
Read more: Over het COVID-19, complottheorieën en maakbaarheid
In “Delirious New York” bespreekt Rem Koolhaas de Paranoid-Critical Method. Dat is kort gezegd een “methodiek” om aan het onlogische, het niet-bestaanbare, een bepaalde logica te verlenen. Koolhaas gebruikte als voorbeeld de schilderijen van Salvador Dali, de bedenker van de methode. Dali schildert menselijke figuren met enorme uitstulpende lichaamsdelen. Dat wijkt sterk af van de werkelijkheid zoals wij die kennen. Dali stut deze lichaamsdelen met houten staken. Dat verleent het geheel een aura van werkelijkheid. Het blijft surrealistisch, zeker. Maar, het onbestaanbare krijgt toch een eigen legitimiteit. Het wordt binnen een specifieke context, bestaanbaar. Logisch aanvaardbaar. Het is denkbaar en daardoor voor ons gerationaliseerd. Veel kunst is op dit principe gebaseerd. Boeken en films in het ‘fantasy’-genre, in de magisch realistische traditie en in de wereld van de ‘science fiction’ werken op basis van dit principe.
- Details
- Hits: 1180
“… he just gets the best stuff.”
Dus het alfamannetje bij de bavianen is geen leider, hij heeft macht en gebruikt die macht, hij pakt wat hij pakken kan.
- Details
- Hits: 1035
